دنیای سیاست (بی پدر مادر)، عرصه ی پیچیده ای است (از :حرامزادگی) که بازیگرانی زیرک وماهر (فاسد)دارد و گاه بسیاری ازعوامل وانگیزه های اصلی بازیگران این عرصه(فریب) ، ازدیده ها پنهان مانده وتوضیحشان برای ما دشوار(نامفهوم)می گردد. دراین شرائط ، برخی ازمردم بجای توجه به عوامل آشکار واعلام شده دررویدادها ، بدنبال سرنخهای پنهان وگاه اسرارآمیزمی گردند(نقابدار). آنها به رویدادهای واقعی باشک وتردید می نگرند وبرای هر رویداد ، دلائلی پنهان درآستین دارند. تئوری توطئه(سود جو) ، رویداد کنونی رانتیجه ی نقشه ی مخفیانه ی گروهی توطئه گر می داند(در عمل خودشان هستند). البته نظریه پردازان توطئه ، افرادی ساده لوح نیستند بلکه به این نظریه روی می آورند که یا افکارعمومی را (فریبکارانه)منحرف کنند ویابه ناکامیها وضعف های درونی خود پاسخ دهند. مثلاً دولت ترکیه ، سقوط شدید ارزش پول ملی خودرا به قدرتهای خارجی نسبت می دهد که با اعتلای " قدرت ترک " درجهان مخالفند وبااین ترفند ، اذهان راازبی کفایتی خود بسوی تئوری توطئه منحرف می نماید ویاحکومت ایران، نابسامانی های اقتصادی واجتماعی خودرا به " توطئه ی استکبارجهانی" نسبت می دهد تابی کفایتی وسوء مدیریت خود (اختلاس) را لاپوشانی کند. ازسوی دیگر، روانشناسی جدید به بررسی افرادی که به تئوری توطئه اعتقاددارند می پردازد ونشان می دهد که این پدیده ، پیچیده ترازآن چیزی است که تصوّرمی شود. روانشناسان براین باورند که ترکیبی از ویژگیهای شخصیتی مانند باورراسخ به درک شهودی ، احساس تضاد بادیگران ، ومشاهده ی تهدید درمحیط اطراف ، افراد را بسوی افراط درتحلیل وتئوری توطئه می کشاند. آنها احساس می کنند که محیط زندگی شان به ایشان امنیت می بخشد وجامعه ای که درآن هویت خود راتعریف می کنند، نسبت به سایرجوامع برتراست. درعین حال ، انزوا یادوری گزیدن ازجمع ، عامل اصلی تمایل به تئوری توطئه نیست بلکه برعکس ، افراد علاقه مند به روابط اجتماعی بالا ، به این نظریه ها بیشتراعتقاد دارند. انگیزه ی کسب هویت اجتماعی نیز معمولاً افراد رابسوی تئوری توطئه سوق می دهد.

تئوری توطئه(ظاهر سازی مذهب گرائی ظاهری ) مقدس سازی ترفند های تروریستی ، درجوامع سنتی ((جنگ و جهاد) =(شهید و شهادت) رونق بیشتری دارد وجامعه شناسان رواج آنرا آفتی برای فعالیت مدنی ومشارکت زنده وفعال(سنگر سازی با خون شهدای گذشته و حفظ منافع رهبران با این ترفند) درزندگی سیاسی واجتماعی این جوامع می دانند. تئوری توطئه ، نقش انسان را بعنوان شهروند جامعه ی مدنی نادیده می گیرد ووقایع را به عوامل مرموز(مقدس) نسبت می دهد. انسانی که به تئوری توطئه وقدرتهای پشت پرده معتقد باشد ، کمتر درپی شناخت واقعیت امور وتغییرآن برمی آید.در این جوامع ، تئوری توطئه ، پاسخی کوتاه وعامه فهم برای پدیده های (فریب کارانه) اجتماعی ارائه می دهد. درایران نیز بسیاری معتقد به تئوری توطئه هستند وبه نظرایشان هراتفاق هرچند ساده وبی اهمیت ، برخاسته ازتبانی وتوطئه چینی قدرتهای خارجی است. " #فرمایشات اسدالله خان" این نگرش را " تفکر دائی جان ناپلئونی " می نامد.(1) البته شعارهائی که درجنبش " زن ، زندگی ، آزادی "داده شد ، ازجمله شعار " دشمن ماهم اینجاست، دروغ میگن آمریکاست ! " ، نشانگر کمرنگ شدن تئوری توطئه(فتنه +فتنه سازی )حکومت پشت سنگر خون شهدا (نقاب) خونخواهی برای خانواده آنان به چهره زده و نزد افکارعمومی مردم ایران ظاهر سازی می کند تا به بقاء خود ادامه دهد هرچند مردم در فلاکت و بدبختی روز به روز دست و پا بزنند برای حاکمان ماندن بر سر قدرت مهم است.