انجمن ادبی اسدالله خان  #تمثیل (شراب)  ـــثبتـــ دوبیتی ــثبتـــ

باورد کردنی نیست اما واقعیت این  است که همه چیز ممالک جهان سومی به زیان ملت در حکم اکثریت ومشروعیت دهنده قدرت به حاکمیت، و به سود اقلیت است. چند روزی است که دوباره  بحث مذاکرات بر سر زبان ها افتاده است. مذاکراتی که به لحاظ محتوایی و شکلی برای ملت تشریح نشده است که اصولا چرا وبه چه دلیل کشدار شده  است و سر انجام آن چه خواهد بود. در واقع کسی نمی داند چرا این جنگ زرگری آغاز وبه این نقطه بی حاصل ختم  شده است . نقطه ای که دقیقاً نقطه عذاب ملت و سود و منفعت گروه های سیاسی و اقتصادی اقلیت  است. در واقع انحصار گرایان بازار بزرگی برای سود جویی خود با کلمه رمز مذاکره  درست کرده اند، بازاری که در آن مردم بازنده اصلی و خودشان برنده مطلق هستند.سالهاست موضوع مذاکرات صلح در جریان است وبهانه ای برای سفر های دوره ای و خانوادگی است. صلحی برای پایان جنگ ، جنگی  سیاسی که اتفاقا با برنامه ریزی دقیق پایانی برای آن اعلام نشده است،  چرا که اساساً جنگی دربین نیست و طرفین درگیر در حال بهره برداری از منافع خود در  شرایط جنگی هستند. 

تورم،  بیکاری،  فقر و فلاکت بعلاوه وعده. و دروغ ارزانی مردمی است که در خطوط مقدم قرار دارند و بی توجهی به بهبود شرایط مربوط به گروه های خاصی است که معمولاً در آمد های دلاری دارند و در هر دولت در مورد قطع در آمد های نجومی آنان سخن به میان می‌آید

در دوران قاجاریه تا زمان ناصرالدین‌شاه، توجهی به توسعه نیروی دریایی نشد. ناصرالدین شاه به منظور توسعه نیروی دریایی، موفق به خرید یک کشتی ۶۵۰ تنی، مجهز به چهار عراده توپ کروپ، از آلمان گردید، که نام آن را پرسپولیس گذارد. همچنین کشتی کوچک دیگری نیز به نام شوش برای تردد و حفظ امنیت رودخانه کارون خریداری شد. در زمان مظفرالدین‌شاه نیز چند کشتی کوچک (از جمله کشتی مظفری) به این ناوگان افزوده شد؛ ولی طی سال‌های بعدی و به دلیل مشکلات داخلی ایران (وقوع مشروطیت و پس از آن کودتای سوم اسفند) همه این کشتی‌ها با بی‌توجهی مواجه و در نتیجه به تدریج در منطقه خور سلطانی، نزدیک بوشهر به آب فرورفته و غرق شدند.

در طول سالهای بعدی، به دلیل افزایش منافع انگلستان در منطقه خلیج فارس، ایران سال‌ها مورد تحریم غیر علنی کشورهای اروپایی در برابر فروش اسلحه و از جمله کشتی‌های جنگی قرار گرفت. در ۲۹ اسفند ۱۳۰۶ دولت لایحه‌ای به مجلس شورای ملی داد تا ۲۰۰ هزار تومان از درآمدهای سال ۱۳۰۷ کشور را برای «خرید کشتی مسلح و تعمیر کشتی‌های موجوده» اختصاص دهد. همچنین با این لایحه، مجوز استخدام یک افسر و یک مهندس نیروی دریایی از ایتالیا به مدت ۳ سال با حقوق مجموعاً ۱۵۰ هزار تومان کسب می‌شد.

در هر صورت  مذاکرات موافقان و مخالفانی دارد که  به منافع ملت نمی اندیشند چرا که حرف و عمل آنان یکی نیست و انگار صداقتی در کارشان  ندارند. اقتصاد ایران بشدت ضربه خورده و بازنده اصلی مردم کف خیابان هستند.مردمی که دایماً برای مطالبه مطالبات خود اینجا و آنجا تجمع می‌کنند. مجلس در بهارستان اما متشکل از نمایندگان همین ملت است که متاسفانه رهی غیر از خدمت به ملت راپیشه کرده‌اند اند. سند اصلی اطاله معنادار برجام است، روند توافق آنقدر طولانی و فرسایشی شده است که می‌توان از آن به عنوان یک سراب سیاسی یاد کرد، سرابی که قادر نیست نیمه جان خسته و تنشنه ملت و معیشت آنان را سیراب کند.اشتغال در پس پرده وعده ها گرفتار شده و جامعه جوان در باتلاق انتظار به سمت پیری در حرکت است. حالا فرصتی برای بازگشت باقی نمانده، اراضی خشک شده و صنایع تعطیل دستاورد سالها مدیریت ناکارآمدی است که فقط فرصت انتقاد پیش از انتخابات را فراهم نمودو نتیجه‌ای برای مردم نداشت.  

چنین بنظر میرسد چه توافق بشود و چه نشود مردم انتفاعی نخواهند برد  و نباید انتظار داشته باشیم نتیجه یک مذاکره سیاسی ارزانی اقتصادی، رفاه و تأمین معیشت برای مردمی باشد که صف شان از سمت سفره جدا  ستدوران‌ ِ سپاه ِ وحشت و ویرانیست !
وضعیت ِ  خلق ِ  بینوا  بحرانیست !

افسوس که آخوند درین معرکه ها  ؛
ایرانی  وُ  ایران    فقط   قربانیست !

تاوان بی خردی و هجمه های کذائی اقتدار گرائی و شعار های توخالی نشان می دهد پشیمانی سودی ندارد  .